Bastimentos en Cahuita
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny
19 Januari 2014 | Costa Rica, Cahuita
Verslag 4.
Toch jammer Karin V., stuur ik je een bloemetje, is het weer niet goed……en Wim had het in het busje naar de waterval helemaal naar zijn zin, maar in de bus naar Bocas vond hij het niet leuk toen een mevrouw haar borsten in zijn nek legde en de omvangrijke dochter met haar billen zijn adem benam. Ik zat bij het raam, nergens last van, ha ha ha.
Nu weer verder met het verslag, al vroeg in de avond viel op het hele eiland de stroom uit en dan is het heel erg donker. Bij de buurtsuper moesten we nog wat boodschappen doen en daar aangekomen was de deur gebarricadeerd met lege kratten en onder begeleiding van de zoon (met zaklamp) mochten we de overvolle met kaarsjes verlichte winkel in. Er wordt vast veel gestolen, want op een scherm waren normaal alle hoeken van de winkel zichtbaar en die werkten nu dus niet. Wel gezellig zo met al die kaarsjes en lampjes. De volgende morgen schijnt de zon en we besluiten een boottocht te maken. We vinden nog 4 liefhebbers en om 9 uur varen we langs de vele, met mangrove begroeide eilandjes naar Dolfin Bay, waar veel dolfijnen met jongen komen omdat er heel veel voedsel voor ze is. Zo ook vandaag, wat een leuk gezicht om ze zij aan zij te zien zwemmen. De volgende stop is een snorkelplek, helder water, mooi koraal en vissen. Als we uitgezwommen zijn gaan we bij een ander eiland op zoek naar de Luiaard en ook die zit geduldig op ons te wachten, hij neemt zelfs de moeite om naar ons te kijken. Om 12 uur worden we op Red Frog Beach afgezet, we spreken af dat de schipper ons om 5 uur weer ophaalt. Eerst 3$ betalen en dan wandelen we door het bos naar de andere kant van het eiland en daar is het dan, het strand uit de folder, wat mooi! Veel Red Frogs schijnen er niet meer te zijn, maar tijdens onze wandeling zien we er één. Ze zijn rood met zwarte stippen, klein en giftig. Verder luieren we op het strand en op het enige terras doen we ons te goed aan eten en drinken. De volgende morgen nemen we de boot naar Bocas, die ons oppikt bij onze eigen steiger, in Bocas weer een andere boot naar het vaste land, we delen een taxi naar het busstation waar de bus al klaar staat naar Changuinola, daar stappen we over in een kleine bus die ons naar Guabito, de grensplaats brengt. Daar is ie dan “de brug van Lex”. Om de grens over te gaan moeten we lopend over een heel oude en vervallen brug. Omdat er geen waarneembare grensactiviteiten zijn lopen we voorzichtig naar de overkant. Daar staat een hele rij wachtende mensen (busje vol), grenspapier ingevuld en na een half uurtje staan we voor het loket, helaas…..het mannetje zegt een heleboel en we begrijpen er niks van. Veel geblader in ons paspoort en een schuddend hoofd maken ons duidelijk dat er iets mis is gegaan. We moeten terug, weer de brug over, daar verkoopt een mannetje voor 3$ een soort postzegel in ons paspoort, dat was het dan denk je nog, maar nééhé, er moet ook nog een stempel bij. Trappetje af en naar een gebouw waar Tax Free op staat, weer in de rij en dan eindelijk, na strenge controle van het zojuist aangeschafte zegeltje gaat de goede man opzoek naar de juiste stempel, wordt er op uiterst trage wijze een stempel in de pas gezet, gaat de goede man weer opzoek, nu naar een pen en tenslotte wordt de handeling met zijn krabbel verzegeld. Pfffff wéér de brug over, weer in de (nu kortere) rij en dan, bijna gek van blijdschap krijgen we de goedkeurende stempel om Costa Rica binnen te gaan. We zijn er! Na een half uur verschijnt de bus die ons naar Cahuita brengt. Leuke Hostel ( Secret Garden) en een leuke plaats. We hebben het erg naar ons zin bij Coco’s Bar, waar we noodgedwongen wat langer blijven zitten omdat het is gaan regenen, ook geen probleem. Ook de volgende dag is het bewolkt en af en toe regent het, maar het is lekker warm. We besluiten om toch de wandeling door het National Park Cahuita te gaan maken, deze is 10 km lang en er zouden veel dieren te zien zijn, waarschijnlijk hadden ze een droog plekje gevonden, want op een paar krabbetjes na hebben we niets gezien of gehoord. Het was wel een prachtige wandeling, twee keer een kreek overgestoken en ook veel door de modder moeten lopen, maar wel erg mooi en het laatste stuk naar de weg kregen we een lift van een Ranger, zo aardig. Zaterdag werden we wakker en de wereld zag er anders uit, volop zon, de vogels hadden het duidelijk ook naar hun zin, in de tuin zitten veel kolibries, gieren zitten hoog in de boom van de zon te genieten met gespreide vleugels en vogels in allerlei kleuren doen zich te goed aan de bananenplant en de nectar. Daarom zijn we nog een keer een deel van het pad gaan lopen, wat een verschil, eerst een wasbeer gezien, een leguaan in de boom, de gele zeer giftige slang en een kleinere grijze broer, een luiaard, nog twee wasberen en veel brulapen, wat een verschil. De slangen hadden we vast niet gezien als een Ranger ons er niet op had gewezen. s ’Middags gaan we met de bus op een heen en weertje naar Puerto Viejo, gewoon om te pinnen en een drankje te drinken, ook een leuke plaats, meer souvenirs en toeristen. De eerste kennismaking met Costa Rica is zeer positief. Morgen gaan we met de bus naar La Fortuna en dan zien we weer verder, tot dan!
Groetjes Wim en Jenny.
Toch jammer Karin V., stuur ik je een bloemetje, is het weer niet goed……en Wim had het in het busje naar de waterval helemaal naar zijn zin, maar in de bus naar Bocas vond hij het niet leuk toen een mevrouw haar borsten in zijn nek legde en de omvangrijke dochter met haar billen zijn adem benam. Ik zat bij het raam, nergens last van, ha ha ha.
Nu weer verder met het verslag, al vroeg in de avond viel op het hele eiland de stroom uit en dan is het heel erg donker. Bij de buurtsuper moesten we nog wat boodschappen doen en daar aangekomen was de deur gebarricadeerd met lege kratten en onder begeleiding van de zoon (met zaklamp) mochten we de overvolle met kaarsjes verlichte winkel in. Er wordt vast veel gestolen, want op een scherm waren normaal alle hoeken van de winkel zichtbaar en die werkten nu dus niet. Wel gezellig zo met al die kaarsjes en lampjes. De volgende morgen schijnt de zon en we besluiten een boottocht te maken. We vinden nog 4 liefhebbers en om 9 uur varen we langs de vele, met mangrove begroeide eilandjes naar Dolfin Bay, waar veel dolfijnen met jongen komen omdat er heel veel voedsel voor ze is. Zo ook vandaag, wat een leuk gezicht om ze zij aan zij te zien zwemmen. De volgende stop is een snorkelplek, helder water, mooi koraal en vissen. Als we uitgezwommen zijn gaan we bij een ander eiland op zoek naar de Luiaard en ook die zit geduldig op ons te wachten, hij neemt zelfs de moeite om naar ons te kijken. Om 12 uur worden we op Red Frog Beach afgezet, we spreken af dat de schipper ons om 5 uur weer ophaalt. Eerst 3$ betalen en dan wandelen we door het bos naar de andere kant van het eiland en daar is het dan, het strand uit de folder, wat mooi! Veel Red Frogs schijnen er niet meer te zijn, maar tijdens onze wandeling zien we er één. Ze zijn rood met zwarte stippen, klein en giftig. Verder luieren we op het strand en op het enige terras doen we ons te goed aan eten en drinken. De volgende morgen nemen we de boot naar Bocas, die ons oppikt bij onze eigen steiger, in Bocas weer een andere boot naar het vaste land, we delen een taxi naar het busstation waar de bus al klaar staat naar Changuinola, daar stappen we over in een kleine bus die ons naar Guabito, de grensplaats brengt. Daar is ie dan “de brug van Lex”. Om de grens over te gaan moeten we lopend over een heel oude en vervallen brug. Omdat er geen waarneembare grensactiviteiten zijn lopen we voorzichtig naar de overkant. Daar staat een hele rij wachtende mensen (busje vol), grenspapier ingevuld en na een half uurtje staan we voor het loket, helaas…..het mannetje zegt een heleboel en we begrijpen er niks van. Veel geblader in ons paspoort en een schuddend hoofd maken ons duidelijk dat er iets mis is gegaan. We moeten terug, weer de brug over, daar verkoopt een mannetje voor 3$ een soort postzegel in ons paspoort, dat was het dan denk je nog, maar nééhé, er moet ook nog een stempel bij. Trappetje af en naar een gebouw waar Tax Free op staat, weer in de rij en dan eindelijk, na strenge controle van het zojuist aangeschafte zegeltje gaat de goede man opzoek naar de juiste stempel, wordt er op uiterst trage wijze een stempel in de pas gezet, gaat de goede man weer opzoek, nu naar een pen en tenslotte wordt de handeling met zijn krabbel verzegeld. Pfffff wéér de brug over, weer in de (nu kortere) rij en dan, bijna gek van blijdschap krijgen we de goedkeurende stempel om Costa Rica binnen te gaan. We zijn er! Na een half uur verschijnt de bus die ons naar Cahuita brengt. Leuke Hostel ( Secret Garden) en een leuke plaats. We hebben het erg naar ons zin bij Coco’s Bar, waar we noodgedwongen wat langer blijven zitten omdat het is gaan regenen, ook geen probleem. Ook de volgende dag is het bewolkt en af en toe regent het, maar het is lekker warm. We besluiten om toch de wandeling door het National Park Cahuita te gaan maken, deze is 10 km lang en er zouden veel dieren te zien zijn, waarschijnlijk hadden ze een droog plekje gevonden, want op een paar krabbetjes na hebben we niets gezien of gehoord. Het was wel een prachtige wandeling, twee keer een kreek overgestoken en ook veel door de modder moeten lopen, maar wel erg mooi en het laatste stuk naar de weg kregen we een lift van een Ranger, zo aardig. Zaterdag werden we wakker en de wereld zag er anders uit, volop zon, de vogels hadden het duidelijk ook naar hun zin, in de tuin zitten veel kolibries, gieren zitten hoog in de boom van de zon te genieten met gespreide vleugels en vogels in allerlei kleuren doen zich te goed aan de bananenplant en de nectar. Daarom zijn we nog een keer een deel van het pad gaan lopen, wat een verschil, eerst een wasbeer gezien, een leguaan in de boom, de gele zeer giftige slang en een kleinere grijze broer, een luiaard, nog twee wasberen en veel brulapen, wat een verschil. De slangen hadden we vast niet gezien als een Ranger ons er niet op had gewezen. s ’Middags gaan we met de bus op een heen en weertje naar Puerto Viejo, gewoon om te pinnen en een drankje te drinken, ook een leuke plaats, meer souvenirs en toeristen. De eerste kennismaking met Costa Rica is zeer positief. Morgen gaan we met de bus naar La Fortuna en dan zien we weer verder, tot dan!
Groetjes Wim en Jenny.
-
19 Januari 2014 - 08:37
Jacqueline:
Gelukkig de 2e keer toch dieren gespot. Mooie foto's! -
19 Januari 2014 - 09:23
Cisca:
En dat water....... Zo mooi.en de kleuren...... Geweldig.
Genieten jullie maar lekker verder. -
19 Januari 2014 - 10:15
Carissa:
De tweede keer toch diertjes gespot, leuk hoor! -
19 Januari 2014 - 10:17
Edith:
Super gaaf hoor heel mooi en inderdaad dat water. Zo mooi geniet nog maar. Veel plezier. -
19 Januari 2014 - 10:53
Monique :
Wat een mooie foto's xx
-
19 Januari 2014 - 11:31
Martijn:
Wat mooi daar.Die grenscontrole komt ons bekend voor,maar met wat geduld komt alles goed.Was weer meegenieten door je verslag en prachtige fotoos. -
19 Januari 2014 - 11:41
Astrid Noom :
wat n prachtige foto''s ,maar de verhalen niet minder ,geweldig . Kijk uit naar het volgende verslag . -
19 Januari 2014 - 13:50
John:
Geweldig! Wat een inspiratie en ideeen voor onze tuin met vijvers, haha. Heerlijk om dit met jullie te mogen delen. Blijf daar nog maar een tijdje dan kunnen we tot eind februari genieten van jullie en de geneugten van de reis! (Wim heeft wel een goede massage verdient met die ene busrit) -
19 Januari 2014 - 15:58
Gre En Wim:
Het ziet er allemaal weer goed uit gelukkig zijn jullie nog een keer gaan wandelen en heb je toch veel dieren gezien, geniet van je verdere reis. -
19 Januari 2014 - 21:30
Greet:
jenny en Wim foto's zien er weer mooi uit en de verhalen klnken weer goed , fijn om te lezen geniet ervan liefs Greet -
19 Januari 2014 - 22:45
Lex De Beer:
Mooi hé die brug, jammer dat er niet zo'n amerikaanse truc overheen reed. En het verhaal over de stempels, er veranderd niks. De rest is ook bekend, maar beesten gaan jullie nog véééééééél meer zien, en mooie plaatjes, wij zien herkenning, nog veel plezier en we kijken uit naar de volgende mail.
greetz lex en carla -
19 Januari 2014 - 23:38
Wim En Margriet:
Wat weer een leuk verslag!!maar wat die brug betreft daar moet wel effe aan gesleuteld worden brřrrr wat eng !!
Geniet maar lekker dan genieten wij weer van jullie verslag.
Gr. Wim en Margriet -
20 Januari 2014 - 15:32
Karin Veken:
was toch heel blij dat je aan me denkt met je bloemetje hoor Jen. Ik ben wel jaloers, ziet er fantastisch uit daar. En die brug! Hoe lang zal die nog meekunnen? ietsiepietsie roestig n rot maar waar hebben we het over haha. Geniet nog lekker xxx -
20 Januari 2014 - 15:54
Mart En Cobi:
Het ziet er allemaal weer paradijselijk uit,mooi hoor.
Zo te lezen zien en beleven jullie weer heel wat.
Die natte paden? hadden wij hier ook in de duinen,maar dan even anders,ja,verschil moet er zijn.
Groeten van ons en geniet verder. -
20 Januari 2014 - 20:47
Lex De Beer:
lekkere warme vulkanische baden bij la Fortuna, om bij te komen en de spieren te verwennen. -
21 Januari 2014 - 14:36
Marjan:
Nou luitjes , kan gezegd worden, jullie zijn spotters!!!! mijn hemel en ook nog even niet van die kleintjes ( slangen!!!) , Jen ik blijf het knap vinden dat er zulke mooie foto's uitkomen.. Tja jullie tellen slangen en aanverwante , wij zitten met de " tuintelvogeldag" musjes te tellen. KLINKT TOCH ANDERS
Luitjes, ga genieten en laat je verrassen in C.R. , wij kijken uit naar het volgende verslag. Gr. Pim en Mar -
22 Januari 2014 - 20:12
Petra:
en zo genieten we allemaal steeds een beetje mee van jullie prachtige reis en al jullie ervaringen, geweldig!!!!!! kom maar op met het volgende verslag....veel plezier nog, x Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
