San Juan del Sur en Ometepe
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny
30 Januari 2014 | Nicaragua, San Jorge
Verslag 6.
Hallo allemaal,
Het is zo leuk om jullie reacties te lezen!
Even reageren op een paar…..
Lex; de Rum is inderdaad heerlijk, ook hier in Nicaragua
Pat en Renee; we wisten het van George, fijn dat hij nu rust heeft.
Pim en Mar; Of het plan 3 was weet ik niet, maar ergens hadden we het wel ingecalculeerd.
Martijn en Dirk; La Flor hebben we niet bezocht, maar we de baai er voor……playa el Coco, een sprookje!
Fred en Karin; Doen jullie de groeten terug aan m’n moeder?
Nicaragua dus…..
We zaten niet ver van de grens, met de bus naar Liberia, overstappen (ander busstation) en dan naar Penas Blancas. Daar weer lopend de grens over, ditmaal waren we gewaarschuwd, eerst een stempel om Costa Rica te verlaten, weer staat er een lange rij wachtenden. Achter een hek staan allemaal mannetjes te roepen of we geld willen wisselen, maar dat lijkt ons niet verstandig. Met stempel lopen we het niemandsland door, waar we zeker 5 keer onze stempel moeten laten zien. Weer een onduidelijke situatie aan de grenspost, eerst naar een loket om 3$ tax te betalen, formulier invullen, weer een loket waar we 13$ moeten betalen en ja hoor we krijgen de inreis stempel. We ontsnappen aan de taxi chauffeurs, die zeggen dat er geen bus rijdt. Proberen te pinnen, maar deze neemt geen master card. Wel vinden we de bus, die staat achter een muur met een kleine doorgang er in, daar wil een horde mensen uit en wij er in, maar een mannetje controleert één voor één alle passen. Ook de onze wordt weer uitvoerig bekeken en dan mogen we er door. Daar staat de bus, heerlijk wat een chaos! Wat een verschil met Costa Rica, de verbazing is groot als we plotseling ultra moderne windmolens zien, ongelofelijk, dit past hier niet! Na een korte rit moeten we overstappen en lopen een stukje de zijweg in. Al snel stopt onze bus, tassen worden op het dak gehesen en dan……dit kan niet, hier passen we echt niet meer bij, zo vol! Maar met een beetje persen sta ik binnen en Wim hangt zo’n beetje buiten de bus. Na een half uurtje zijn we in San Juan del Sur, drinken op een terras een biertje, laten onze rugzakken achter en vinden na een tijdje een prima kamer bij Hotelita El Coco Azul. Prachtige baai, leuke plaats. Met de local bus gaan we naar playa el Coco, dit keer kunnen we zitten. De baai is een sprookje, zo mooi! Heerlijk gewandeld en genoten van de pelikanen die vis vangen in de hoge golven. Na 1 ½ uur komt de bus weer terug van Silvestre La Flor en die mogen we niet missen, want het is de enige bus. Vandaag is het woensdag en we vertrekken naar Granada (dachten we), op donderdag gaat er om 2 uur een veerboot naar Ometepe, een eiland, gevormd door twee vulkanen in Lago de Nicaragua, ons doel. Wij behoren tot de gelukkige zittende passagiers en naast mij staat een Canadees meisje, we raken aan de praat en zij raadt ons af om de veerboot vanaf Granada te nemen, onveilig en je komt rond middernacht aan. We gooien het plan om en stappen in Rivas uit op het busstation. En weer verbazen we ons over de chaos, er zijn hier fiets-taxi’s en paard en wagentjes als vervoer, vinden we leuk. Lang kunnen we er niet van genieten, want het is 10 uur en de boot vertrekt om half 11 vanaf San Jorge, voor we het weten zitten we in een taxi, kopen kaartjes bij de terminal en varen in een uur naar het eiland.
Een wereld van verschil, Moyogalpa is de havenplaats, leuke plaats, maar we besluiten om ons naar Playa Santa Domingo te laten brengen, het vlakke verbindingsstuk tussen de twee vulkanen, daar is het even zoeken, want de eerste 3 accommodatie’s zijn vol, maar Buena Vista heeft een kamer voor ons. Weer een mooie tuin met uitzicht op zee. Hier gaan we ons vast weer vermaken.
Groetjes, Wim en Jenny.
Hallo allemaal,
Het is zo leuk om jullie reacties te lezen!
Even reageren op een paar…..
Lex; de Rum is inderdaad heerlijk, ook hier in Nicaragua
Pat en Renee; we wisten het van George, fijn dat hij nu rust heeft.
Pim en Mar; Of het plan 3 was weet ik niet, maar ergens hadden we het wel ingecalculeerd.
Martijn en Dirk; La Flor hebben we niet bezocht, maar we de baai er voor……playa el Coco, een sprookje!
Fred en Karin; Doen jullie de groeten terug aan m’n moeder?
Nicaragua dus…..
We zaten niet ver van de grens, met de bus naar Liberia, overstappen (ander busstation) en dan naar Penas Blancas. Daar weer lopend de grens over, ditmaal waren we gewaarschuwd, eerst een stempel om Costa Rica te verlaten, weer staat er een lange rij wachtenden. Achter een hek staan allemaal mannetjes te roepen of we geld willen wisselen, maar dat lijkt ons niet verstandig. Met stempel lopen we het niemandsland door, waar we zeker 5 keer onze stempel moeten laten zien. Weer een onduidelijke situatie aan de grenspost, eerst naar een loket om 3$ tax te betalen, formulier invullen, weer een loket waar we 13$ moeten betalen en ja hoor we krijgen de inreis stempel. We ontsnappen aan de taxi chauffeurs, die zeggen dat er geen bus rijdt. Proberen te pinnen, maar deze neemt geen master card. Wel vinden we de bus, die staat achter een muur met een kleine doorgang er in, daar wil een horde mensen uit en wij er in, maar een mannetje controleert één voor één alle passen. Ook de onze wordt weer uitvoerig bekeken en dan mogen we er door. Daar staat de bus, heerlijk wat een chaos! Wat een verschil met Costa Rica, de verbazing is groot als we plotseling ultra moderne windmolens zien, ongelofelijk, dit past hier niet! Na een korte rit moeten we overstappen en lopen een stukje de zijweg in. Al snel stopt onze bus, tassen worden op het dak gehesen en dan……dit kan niet, hier passen we echt niet meer bij, zo vol! Maar met een beetje persen sta ik binnen en Wim hangt zo’n beetje buiten de bus. Na een half uurtje zijn we in San Juan del Sur, drinken op een terras een biertje, laten onze rugzakken achter en vinden na een tijdje een prima kamer bij Hotelita El Coco Azul. Prachtige baai, leuke plaats. Met de local bus gaan we naar playa el Coco, dit keer kunnen we zitten. De baai is een sprookje, zo mooi! Heerlijk gewandeld en genoten van de pelikanen die vis vangen in de hoge golven. Na 1 ½ uur komt de bus weer terug van Silvestre La Flor en die mogen we niet missen, want het is de enige bus. Vandaag is het woensdag en we vertrekken naar Granada (dachten we), op donderdag gaat er om 2 uur een veerboot naar Ometepe, een eiland, gevormd door twee vulkanen in Lago de Nicaragua, ons doel. Wij behoren tot de gelukkige zittende passagiers en naast mij staat een Canadees meisje, we raken aan de praat en zij raadt ons af om de veerboot vanaf Granada te nemen, onveilig en je komt rond middernacht aan. We gooien het plan om en stappen in Rivas uit op het busstation. En weer verbazen we ons over de chaos, er zijn hier fiets-taxi’s en paard en wagentjes als vervoer, vinden we leuk. Lang kunnen we er niet van genieten, want het is 10 uur en de boot vertrekt om half 11 vanaf San Jorge, voor we het weten zitten we in een taxi, kopen kaartjes bij de terminal en varen in een uur naar het eiland.
Een wereld van verschil, Moyogalpa is de havenplaats, leuke plaats, maar we besluiten om ons naar Playa Santa Domingo te laten brengen, het vlakke verbindingsstuk tussen de twee vulkanen, daar is het even zoeken, want de eerste 3 accommodatie’s zijn vol, maar Buena Vista heeft een kamer voor ons. Weer een mooie tuin met uitzicht op zee. Hier gaan we ons vast weer vermaken.
Groetjes, Wim en Jenny.
-
30 Januari 2014 - 09:10
Jacqueline:
Hey,
Wat een verhaal weer om de grens over te komen! Geweldig om dat allemaal weer mee te maken. De foto's zien er weer goed uit, mooie vogels! Veel plezier nog.
groetjes,
Jacq, Pas en een dikke knuf van de kids -
30 Januari 2014 - 10:59
GRE EN WIM.:
ZIET ER ALLEMAAL WEER LEKKER UIT VOORAL DAT STRAND, VEEL PLEZIER NOG . -
30 Januari 2014 - 12:30
Pim En Marjan:
Hoi Wim en Jen
Ja zo zie je maar , wordt je verrast door moderne windmolens en dat op deze locatie!!!!!
Moet jullie zeggen geen verkeerde bestemming , hier is het heel prettig toeven.
Luitjes , ga lekker genieten. -
30 Januari 2014 - 16:09
Karin:
Misschien overvolle bussen, maar zeker GEEN overvolle stranden! -
01 Februari 2014 - 11:11
Mart En Cobi:
Veijen er malet. Dat is Noors. Het betekent De weg is het doel. Dat lijkt bij jullie ook het geval, een echt "reis"verslag. Veel plezier verder, het ziet er paradijselijk uit. -
02 Februari 2014 - 18:38
Tina :
Hoi Wim en Jenny, Ziet er weer geweldig uit zo deze reis. De bussen lijken me een ramp.
gisteren Kees zijn feestje gevierd. Jenny onze carnavalsclub heeft je gemist. Groetjes van Hans Wilma en Piet. tot snelnen genieten maar.X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
