Cali en Salento - Reisverslag uit Salento, Colombia van Wim en Jenny Pels - WaarBenJij.nu Cali en Salento - Reisverslag uit Salento, Colombia van Wim en Jenny Pels - WaarBenJij.nu

Cali en Salento

Door: Jenny

Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny

15 Januari 2017 | Colombia, Salento


Hallo allemaal,
Eerst even antwoord op de gestelde vraag; of we naar de zout Cathedraal zijn geweest.
Nee, daar zijn we nog niet in de buurt geweest. Misschien komt dat later nog, maar Erik en Karin zijn daar geweest en vroegen zich af hoeveel Coca bladeren Erica had gekregen voor ze de Cathedraal bezocht, want zij vonden er niks aan  Misschien een optie om eerst wat coca bladeren te kauwen???

We waren gebleven in Popayan, een mooie ervaring rijker zijn we per bus vertrokken naar Cali, na 4 uur rijden komen we op het busstation aan en de taxi’s staan in de rij, dus dat is geen probleem. Cali is een grote stad en het stratenplan is nogal onduidelijk, maar onze chauffeur weet Hostel Mira Flores te vinden.....zegt hij. We toeren rond en komen bij een aantal opgebroken straten, volgens hem moet het daar ergens zijn en we worden afgezet. De straat is zo’n 2 meter diep uitgegraven over de hele breedte en uit de tegenovergestelde richting komen over het smalle randje, dat nog te belopen is, ik weet niet hoeveel schoolkinderen onze kant op. Even wachten dan maar, want er is geen doorkomen aan. We lopen in de aangegeven richting en na een paar keer vragen blijken we niet in deze buurt te moeten zijn. Het is warm en de route gaat voornamelijk bergopwaarts. Dat valt niet echt mee met een rugzak op je rug.
Uiteindelijk vinden we onze Hostel en dat maakt alles goed, we worden vriendelijk ontvangen en we hebben een mooie kamer. Het voordeel van een Hostel is dat er altijd een gemeenschappelijk ruimte is met gezellige zitjes, waar je dan makkelijk contact maakt met andere reizigers. Het oude centrum is een aardig stukje weg en we nemen dus een taxi, voor de eerste keer wordt er geprobeerd ons op te lichten met het teruggeven van het wisselgeld, maar zo makkelijk laat Wim zich niet afzetten  We lopen naar Iglesia La Ermita, een mooie witte kerk, die pas over een uur open blijkt te gaan. Op het plein bij de kerk allemaal kleurige genummerde parasolletjes met daaronder mannetjes met een ouderwetse typmachine. Dat is hier handel, het uittypen van brieven of andere stukken, zo grappig! Dan lopen we door een autovrije straat vol met stalletjes waar ze loten verkopen. Ook hier weer een plein met een park waar de schoenenpoetsers werken, hier blijkt dat je er ook je hoofd kunt laten scheren. Ineens begint het te regenen en we duiken een broodjes zaak in om wat te eten, daarna bezoeken we het mooie witte kerkje en nemen een taxi terug naar onze hostel, waar het happy hour is en we laten ons de cocktails lekker smaken.
Donderdag laten we ons naar het busstation brengen en gaan opzoek naar een loket waar we een kaartje kunnen kopen naar Salento. Het station heeft 3 verdiepingen, zo immens groot! Maar na wat vragen komen we op de juiste plek. Daar blijkt dat we moeten overstappen in Armenia, dit keer gaan we met een luxe touringcar (met wifi). Het is een mooie rit en het landschap is groen en de bergen worden steeds hoger. In Armenia een kaartje gekocht naar Salento. In het busje ontmoeten we David, een Colombiaanse jongen die goed engels spreekt. Hij werkt in een hostel. Als we in Salento aankomen komt het water met bakken uit de lucht, David neemt ons mee naar zijn hostel en daar schuilen we. Wij hebben 2 nachten geboekt in Posada Martha Tolima en dat is 2 blokken verder. Als de regen minder wordt en we inmiddels onze regenjacks aan hebben lopen we daar naar toe. We zijn erg blij met ons onderkomen, een mooie kamer, ook nu weer brandschoon en een overdekt terras (waar Wim mag roken) met een heerlijk bankstelletje, wat willen we nog meer. Salento is een heel toeristisch plaatsje, heel erg gezellig met een hoog “Volendam gehalte” Je kunt er zelfs verkleed op de foto! Het voelt hier zo goed dat we meteen besluiten om hier 4 nachten te blijven, even rust, ook wel lekker. Op elke menukaart staat forel en daar doen we ons dan ook tegoed aan, heerlijk. De dagen beginnen steeds goed, lekkere temperatuur en een zonnetje, maar in de middag pakken donkere wolken zich samen en dan beginnen de buien en niet zo’n beetje ook. Omdat we op 2000 meter hoogte zitten koelt het dan flink af. Daarom besluiten we zaterdag in de morgen met een jeep naar het natuurpark, Valle de Cocora te gaan. Deze vallei staat bekend om de Wax palmen, ze worden zo’n 60 meter hoog en zijn het nationale symbool van Colombia. Het is hier prachtig, het zonnetje schijnt, dus een goede keuze, alleen zijn de paden door de vele regen te voet bijna onbegaanbaar. Nou kun je daar ook paarden huren.
Maar een aantal jaar geleden, in Venezuela, hebben we ook een tocht gemaakt op een paard. Dat liep toen niet zo goed af. Het paard van Wim sloeg op hol en rende met grote snelheid op een soort meertje af dat vol lag met kaaimannen. Algehele paniek dus. Gelukkig heeft Wim zich toen in veiligheid weten te brengen, door aan de hals van het paard te gaan hangen en zich vervolgens te laten vallen, gevolg; bril kwijt en een geschaafde elleboog. (bril vonden we later terug). Wim heeft toen besloten nooit meer op een paard te gaan zitten...... Zeg nooit nooit.
We gaan de uitdaging aan en het is een prachtige tocht, over glibberige rotsen, door de modder en door rivieren, zo mooi!!!!! Wel opgelucht als we de stal bereiken en met trillende benen weer veilig op de grond staan, dit hadden we niet willen missen.
We gaan weer met de jeep terug naar Salento en op het plein drinken we een welverdiend drankje en genieten van de mini-jeeps waar kinderen, geduwd door de uitbater, een rondje om het plein rijden. Weer terug in onze Posada barst de regenbui weer los, wat een perfekte planning.
Het is zondag en dat is op straat duidelijk merkbaar, wat een mensen! We hebben nog één ding op ons lijstje staan en dat is het beklimmen van een enorme trap, met als beloning een prachtig uitzicht, bij helder weer kun je de besneeuwde toppen van vulkanen zien. Dat geluk hebben wij niet, er is bewolking en op de top staan eetkraampjes en kun je er met pistool en geweer schieten, schiettentjes, zonder tent dus. Wel een mooi uitzicht over Salento.
We sluiten ons bezoek hier af, Salento was een heerlijke ervaring en we kijken er met heel veel plezier op terug, morgen vertrekken we naar Medellin.

Groetjes Wim en Jenny.


  • 15 Januari 2017 - 20:27

    Jacqueline:

    Aan de verhalen en de foto's te zien genieten jullie! Heerlijk hoor, veel plezier in Medellin.

  • 15 Januari 2017 - 20:38

    Wim En Margriet :

    Dat is weer een fantastisch verslag .Leuk om met jullie mee te mogen reizen .Veel plezier in Medellin.

  • 15 Januari 2017 - 20:44

    Piet:

    Hallo Wim en Jenny,

    Wat een mooi en spannend reisverslag weer. Het paardrijden is gelukkig goed afgelopen. Veel plezier nog!


  • 15 Januari 2017 - 21:32

    Martijn De Gier:

    Was weer genieten van jullie reisverslag.
    Leuk om mee te genieten.
    Gaat best goed met me en door medicatie weinig pijn.
    Geniet lieve groetjes Martijn en Dirk

  • 16 Januari 2017 - 08:23

    Nico:

    Je maakt wat mee op zo'n reis, leuk en onvergetelijk. Veel plezier verder.

  • 16 Januari 2017 - 11:12

    Jannie:

    Wat heerlijk om zo mee te mogen reizen bedankt Jen, ik geniet er enorm van nog heel veel plezier!!

  • 16 Januari 2017 - 12:03

    Maurice:

    Heerlijk genieten weer (ook op de rug van zo'n knol) :-)

  • 16 Januari 2017 - 13:31

    Karin:

    Klinkt allemaal weer fantastisch. Erg leuk om te lezen allemaal. Ik ben benieuwd wat jullie van Medellin vinden. Bezoek daar de roltrappen in de achterbuurt, daar zijn hele mooie graffiti tekeningen. Metro is daar erg simpel en snel. Veel plezier. Mooie foto's trouwens xx

  • 16 Januari 2017 - 17:01

    Cobi En Mart:

    Bij het vorige verslag waren wij de eerste reageerders. Dat is nu niet gelukt. Desondanks een goede voortzetting van de reis.

  • 16 Januari 2017 - 19:44

    Riet Kramer:

    Mooi reisverslag Jenny, ik geniet er weer van hoor!
    En ook van de prachtige foto's. groetjes!

  • 17 Januari 2017 - 07:19

    Merel:

    weer een mooi reisverslag en prachtige foto's,
    altijd leuk om te lezen. geniet ervan en tot het volgende reisverslag.

  • 17 Januari 2017 - 14:06

    Joke:

    Super leuk om jullie weer te volgen!

  • 17 Januari 2017 - 21:06

    Greet En Antonio :

    ha ha wim dit paard wist vast niet dat je wordt van zijn broers gemaakt heb
    geniet xxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Wim en Jenny

Wij zijn Wim en Jenny Pels. In 2001 maakten we onze eerste verre reis naar Nepal, een onvergetelijke ervaring! Sindsdien beginnen we ieder nieuw jaar met een verre reis. Zoeken op internet een ticket, kopen een Lonely Planet van ons reisdoel en gebruikmakend van het openbaarvervoer ter plekke, reizen we met onze rugzak door het gekozen land. Een mooie manier van reizen, die onze "reisrugzak" inmiddels heeft gevuld met mooie ervaringen.

Actief sinds 08 Dec. 2009
Verslag gelezen: 950
Totaal aantal bezoekers 250644

Voorgaande reizen:

20 Januari 2020 - 03 Maart 2020

2020 Laos en Cambodja

25 Januari 2018 - 05 Maart 2018

2018 Cuba

07 December 2016 - 07 December 2016

2017 Colombia

02 Februari 2016 - 17 Maart 2016

Myanmar en Thailand 2016

30 December 2014 - 12 Februari 2015

Laos en Thailand 2015

05 Januari 2014 - 14 Februari 2014

Panama, Costa Rica en Nicaragua 2014

10 Maart 2013 - 19 April 2013

Vietnam 2013

09 Maart 2012 - 07 April 2012

Nepal 11 jaar later.....

10 Januari 2011 - 22 Februari 2011

Java en Sulawesi

17 Maart 2001 - 15 Mei 2010

reisverslagen v.a. 2001

29 Maart 2010 - 12 Mei 2010

Bali en de Sunda eilanden

Landen bezocht: