Phonsavanh
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny
15 Januari 2015 | Laos, Luang Prabang
Luang Prabang en Phonsavanh.
Hallo allemaal,
We zijn nog een dag in Luang Prabang gebleven, want we wilden het Paleismuseum bekijken en de berg beklimmen waar een tempel op staat. Eerst de berg op, trap na trap, na trap, maar het was de moeite meer dan waard, het uitzicht over de twee rivieren en de stad zijn prachtig. Het was me opgevallen dat ik bij veel staatverkoopsters vogeltjes hoorde piepen, maar geen vogel te zien….. Boven bij de tempel zat ook weer een vrouwtje met een kraampje en een kleine jongen, liet mij trots een klein bamboe kooitje zien met twee vogeltjes er in. De andere vogeltjes werden weer snel onder het stalletje gezet. Vandaar dat ik ze wel had gehoord, maar niet gezien.
We dalen langs de andere kant van de berg weer af en passeren veel gouden Boeddha beelden. Het plaatje was compleet met de monniken in hun oranje gewaden die ook de wandeling maakten. Lekker aan de rivier een icecoffee gedronken en met een tuk tuk naar het zuidelijke busstation gereden om kaartjes voor de minibus te regelen, helaas, de jongen bracht ons naar het verkeerde busstation en hij begreep niet wat we wilden. Dan maar terug, de stad in en voor het Paleis Museum uitgestapt, kaartje gekocht, schoenen uit, tas inleveren en dan zegt een mannetje doodleuk dat ik er niet in mag, dat begrijp ik niet, lange broek aan, shirt met lange mouwen aan……dan wijst hij op de 2 gaatjes in de mouwen van mijn shirt, zo onzedelijk! We krijgen ons geld terug en kunnen er wel om lachen. Voor een busticket stappen we een kantoortje binnen en voor 120.000 kip p.p (€12,00) worden we morgen om 8 uur bij ons guesthouse opgehaald en naar Phonsavanh gebracht. Genoten van het eten en drinken op de terrasjes en we zijn klaar voor de volgende dag. De rit moet mooi zijn en gaat ongeveer 7 uur duren. We worden om half 9 opgepikt, naar het busstation gebracht en om half 10 rijden we, eerst nog even tanken en dan zijn we op weg. Prachtige rit door een adembenemend berglandschap, zo mooi! En zo weinig verkeer op de weg. De dorpen met bamboe huisjes met daken van palmbladeren lijken niet in deze tijd te passen, net als de mensen. We genieten van de kronkelende weg door de bergen, het schiet natuurlijk niet op. We stoppen even omdat het een vrouwtje dat met een kindje voorin bij de chauffeur zit haar ontbijtje kwijt moet en rijden dan weer rustig verder. Een paar keer is er een plaspauze bij de lokale middenstand. Op een kraampje zie ik een pot staan waar berenvoetjes op sterkwater in zitten en dat tussen de etenswaren, kan allemaal. En dan komen we in een dorp een vrachtwagen tegen, wij staan stil en de vrachtwagen passeert ons in een flauwe bocht en ja hoor bocht te klein genomen en ons busje heeft een deuk. De hele weg geblokkeerd, een volksoploop van jewelste, zware discussies en verder gebeurt er niets. Na verloop van tijd komen er twee mannetjes op een brommer aan, gewapend met schrijfblok en een spuitbus. Strepen op de weg gespoten en dan kan de weg weer vrij worden gemaakt, dachten we…..Niets is minder waar, na anderhalf uur kunnen we onze weg vervolgen. Jammer van de tijd, maar leuk om mee te maken. Uiteindelijk zijn we om half 6 op plaats van bestemming, het eerste guesthouse, White Orchid is naar ons zin en we vinden een leuk terrasje bij Crater restaurant. Even buiten gezeten omdat Wim een sigaar rookt en dan snel naar binnen om te eten, want de zon is weg en dan wordt het weer ijskoud. Op het terras staan enorme bommen uit de oorlog, die wij kennen als de Vietnam oorlog, waar ook Cambodja onder heeft geleden. Maar ook Laos heeft het slecht gehad in die tijd, het land ligt nog steeds bezaaid met onontplofte explosieven. Om 7 uur wordt er een film gedraaid over de oorlog en over wat de fragmentatie bommen hebben aangericht, en nog steeds aanrichten. Verschrikkelijk. Ik kan het soms niet aanzien. Mensen van een hulporganisatie leren de lokale bevolking hoe ze deze troep onschadelijk kunnen maken en geven voorlichting op de scholen, want veel kinderen worden nog steeds slachtoffer van de bombies……
We hebben het inmiddels niet alleen verschrikkelijk koud, ook om ons hart is het koud.
We gaan naar bed, de extra deken en de kleren die we hebben aangehouden kunnen ons maar slecht verwarmen, toch vallen we uiteindelijk in slaap en na het ontbijt lopen we naar de markt waar groente, fruit, vlees enz. wordt verkocht, altijd leuk om door te wandelen. We zijn de enige westerlingen hier en dan val je op. De vreemde etenswaren die we tegenkomen zijn o.a. zwaluwtjes, meelwormen, eekhoorns en een hondje, als ik een foto neem van de eekhoorntjes smijt een vrouw boos een bak over haar koopwaar. Jammer, ik wilde haar niet boos maken. Andere vrouwtjes waren juist blij als ik een foto maakte van hun waren.
Dan huren we 2 fietsen en gaan opzoek naar Plain of Jars (of kruiken vallei). Er zijn verschillende plekken waar je die kunt vinden, wij kiezen voor site 1. Het is flink stampen op de oude brikkies, want de weg is niet vlak en nu de zon schijnt is het warm. Maar het is de moeite waard, een bizar gezicht, honderden hele grote kruiken willekeurig verspreid in het landschap en niemand weet er het fijne van. Ze zijn heel erg oud en waarschijnlijk zijn het een soort urnen. Ook hier zien we veel bomkraters. Maar het landschap met de vele kruiken is heel erg bijzonder. We lopen ook de grot nog even in waar mensen bescherming tegen de bommen zochten, een bizarre plek. We zijn onder de indruk.
Morgen gaan we naar Vang Vieng, weer in een minibusje en een stuk van dezelfde route terug, het wordt vast weer een mooie rit.
Ik ga de foto’s proberen te plaatsen bij het verslag, maar dat gaat heel erg langzaam, dus even geduld.
Mam, speciaal voor U, de groeten terug.
Tot het volgende verslag!
Groetjes Wim en Jenny
Hallo allemaal,
We zijn nog een dag in Luang Prabang gebleven, want we wilden het Paleismuseum bekijken en de berg beklimmen waar een tempel op staat. Eerst de berg op, trap na trap, na trap, maar het was de moeite meer dan waard, het uitzicht over de twee rivieren en de stad zijn prachtig. Het was me opgevallen dat ik bij veel staatverkoopsters vogeltjes hoorde piepen, maar geen vogel te zien….. Boven bij de tempel zat ook weer een vrouwtje met een kraampje en een kleine jongen, liet mij trots een klein bamboe kooitje zien met twee vogeltjes er in. De andere vogeltjes werden weer snel onder het stalletje gezet. Vandaar dat ik ze wel had gehoord, maar niet gezien.
We dalen langs de andere kant van de berg weer af en passeren veel gouden Boeddha beelden. Het plaatje was compleet met de monniken in hun oranje gewaden die ook de wandeling maakten. Lekker aan de rivier een icecoffee gedronken en met een tuk tuk naar het zuidelijke busstation gereden om kaartjes voor de minibus te regelen, helaas, de jongen bracht ons naar het verkeerde busstation en hij begreep niet wat we wilden. Dan maar terug, de stad in en voor het Paleis Museum uitgestapt, kaartje gekocht, schoenen uit, tas inleveren en dan zegt een mannetje doodleuk dat ik er niet in mag, dat begrijp ik niet, lange broek aan, shirt met lange mouwen aan……dan wijst hij op de 2 gaatjes in de mouwen van mijn shirt, zo onzedelijk! We krijgen ons geld terug en kunnen er wel om lachen. Voor een busticket stappen we een kantoortje binnen en voor 120.000 kip p.p (€12,00) worden we morgen om 8 uur bij ons guesthouse opgehaald en naar Phonsavanh gebracht. Genoten van het eten en drinken op de terrasjes en we zijn klaar voor de volgende dag. De rit moet mooi zijn en gaat ongeveer 7 uur duren. We worden om half 9 opgepikt, naar het busstation gebracht en om half 10 rijden we, eerst nog even tanken en dan zijn we op weg. Prachtige rit door een adembenemend berglandschap, zo mooi! En zo weinig verkeer op de weg. De dorpen met bamboe huisjes met daken van palmbladeren lijken niet in deze tijd te passen, net als de mensen. We genieten van de kronkelende weg door de bergen, het schiet natuurlijk niet op. We stoppen even omdat het een vrouwtje dat met een kindje voorin bij de chauffeur zit haar ontbijtje kwijt moet en rijden dan weer rustig verder. Een paar keer is er een plaspauze bij de lokale middenstand. Op een kraampje zie ik een pot staan waar berenvoetjes op sterkwater in zitten en dat tussen de etenswaren, kan allemaal. En dan komen we in een dorp een vrachtwagen tegen, wij staan stil en de vrachtwagen passeert ons in een flauwe bocht en ja hoor bocht te klein genomen en ons busje heeft een deuk. De hele weg geblokkeerd, een volksoploop van jewelste, zware discussies en verder gebeurt er niets. Na verloop van tijd komen er twee mannetjes op een brommer aan, gewapend met schrijfblok en een spuitbus. Strepen op de weg gespoten en dan kan de weg weer vrij worden gemaakt, dachten we…..Niets is minder waar, na anderhalf uur kunnen we onze weg vervolgen. Jammer van de tijd, maar leuk om mee te maken. Uiteindelijk zijn we om half 6 op plaats van bestemming, het eerste guesthouse, White Orchid is naar ons zin en we vinden een leuk terrasje bij Crater restaurant. Even buiten gezeten omdat Wim een sigaar rookt en dan snel naar binnen om te eten, want de zon is weg en dan wordt het weer ijskoud. Op het terras staan enorme bommen uit de oorlog, die wij kennen als de Vietnam oorlog, waar ook Cambodja onder heeft geleden. Maar ook Laos heeft het slecht gehad in die tijd, het land ligt nog steeds bezaaid met onontplofte explosieven. Om 7 uur wordt er een film gedraaid over de oorlog en over wat de fragmentatie bommen hebben aangericht, en nog steeds aanrichten. Verschrikkelijk. Ik kan het soms niet aanzien. Mensen van een hulporganisatie leren de lokale bevolking hoe ze deze troep onschadelijk kunnen maken en geven voorlichting op de scholen, want veel kinderen worden nog steeds slachtoffer van de bombies……
We hebben het inmiddels niet alleen verschrikkelijk koud, ook om ons hart is het koud.
We gaan naar bed, de extra deken en de kleren die we hebben aangehouden kunnen ons maar slecht verwarmen, toch vallen we uiteindelijk in slaap en na het ontbijt lopen we naar de markt waar groente, fruit, vlees enz. wordt verkocht, altijd leuk om door te wandelen. We zijn de enige westerlingen hier en dan val je op. De vreemde etenswaren die we tegenkomen zijn o.a. zwaluwtjes, meelwormen, eekhoorns en een hondje, als ik een foto neem van de eekhoorntjes smijt een vrouw boos een bak over haar koopwaar. Jammer, ik wilde haar niet boos maken. Andere vrouwtjes waren juist blij als ik een foto maakte van hun waren.
Dan huren we 2 fietsen en gaan opzoek naar Plain of Jars (of kruiken vallei). Er zijn verschillende plekken waar je die kunt vinden, wij kiezen voor site 1. Het is flink stampen op de oude brikkies, want de weg is niet vlak en nu de zon schijnt is het warm. Maar het is de moeite waard, een bizar gezicht, honderden hele grote kruiken willekeurig verspreid in het landschap en niemand weet er het fijne van. Ze zijn heel erg oud en waarschijnlijk zijn het een soort urnen. Ook hier zien we veel bomkraters. Maar het landschap met de vele kruiken is heel erg bijzonder. We lopen ook de grot nog even in waar mensen bescherming tegen de bommen zochten, een bizarre plek. We zijn onder de indruk.
Morgen gaan we naar Vang Vieng, weer in een minibusje en een stuk van dezelfde route terug, het wordt vast weer een mooie rit.
Ik ga de foto’s proberen te plaatsen bij het verslag, maar dat gaat heel erg langzaam, dus even geduld.
Mam, speciaal voor U, de groeten terug.
Tot het volgende verslag!
Groetjes Wim en Jenny
-
15 Januari 2015 - 12:33
Jacqueline:
Klinkt erg indrukwekkend allemaal, ben benieuwd naar de foto's -
15 Januari 2015 - 12:36
Hendrik Blij:
dag Wim en Jenny weer een mooi verslag mijn vraag is jullie schrijven dat het 's avonds heel koud is maar wat is het verschil in temperatuur tussen dag en nacht. -
15 Januari 2015 - 12:42
Cisca:
Hallo, hallo reizigers,
Wat n prachtig verhaal weer. Wat n aparte voedingsmiddelen daar, elk land heeft weer iets anders. Ik denk altijd maar wij met de zoute haring, is toch rauwe vis, vinden de andere nationaliteiten ook vreemd en raar.
Je hoeft t gelukkig niet te eten of proberen jullie alles? Denk t niet.
Nog even geduld voor de foto s , zullen wel weer prachtig zijn.
Liefs -
15 Januari 2015 - 13:14
Puck De Leeuw:
Wat hebben jullie toch een energie heb daar bewondering voor. Dank je wel voor het verslag heb weer veel geleerd! Veel plezier nog. -
15 Januari 2015 - 13:23
Karin:
klinkt erg indrukwekkend. mooie foto,s ook. ben wel blij dat jullie nu ook gewoon weer treden beklimmen. dat is toch n soort verslaving van jullie! -
15 Januari 2015 - 14:10
Wim En Jenny Pels:
Even een antwoord op de vraag van Hendrik, overdag in de zon is het ongeveer 28 graden, als de zon weg is daalt dat tot een graad of 5 brrrrrrrr
-
15 Januari 2015 - 17:16
Edith:
Wat een mooie verhalen weer super dat jullie het naar zin hebben. En wat maken jullie weer een hoop mee. Top hoor geniet er lekker van. Tot het volgende reisverslag. Groetjes van hier. -
15 Januari 2015 - 18:51
Cobi En Mart:
Toen jullie door Vietnam reisden heb ik nog wel eens gevraagd in hoeverre het oorlogsverleden nog zichtbaar was. Toen bleek daar nauwelijks sprake van te zijn. Nu zijn jullie in Laos, een naam die je niet met de Vietnamoorlog associeert, en nu zijn daar allerlei objecten zichtbaar die daaraan herinneren.
Vorige week nog een oude TopGear gezien door India. Op de weg is dat een grote chaos. Nu schrijven juliie dat het rustig is op de weg en toch hebben jullie blikschade........ bijzonder.
Overigens, het is hier ook 5 graden, dus om de temperatuur hoef je niet terug te komen. -
15 Januari 2015 - 22:36
Loek Maass:
Wim en Jenny,
Het is steeds volop genieten voor jullie. Heerlijke temperatuur en de kou in de avond moet je maar op de koop toenemen.
Maar wat jullie zien en beleven maakt alles weer goed. Geniet er lekker van, dat doe ik ook van jullie verslagen. -
16 Januari 2015 - 11:30
Martijn Dirk:
hoi reizigers.is weer genieten van jullie belevenissen.Wel heel tegenstrijdig.de mooie natuur waar zoveel ellende is geweest door de oorlogen.Veel moois zien.
Hier na dagen somber wind en regen even blauw en zo.Wat ziet het er dan opeens veel gezelliger uit.
Groetjes dirk martijn -
16 Januari 2015 - 18:08
Wim En Margriet:
Was dat jullie busje ? Hoop dat jullie weer snel verder konden? Wat bizar die berenvoeten en dan die 2 voetjes van ??? Eekhoorntjes zal misschien wel lekker zijn (al geprobeerd)?
Maar dat kan je daar verwachten.Weer bedankt voor het verslag! Goede reis!
Gr. Wim en Margriet -
17 Januari 2015 - 22:39
Lex De Beer:
DIE POTEN ZAGEN ER WAT ANDERS UIT DAN MIJN MOOIE MAAT 43!! MAAR WEL BIZAR, VERDER WEER EEN PRACHTIG RELAAS, WACHT OP DE REST. VEEL PLEZIER VERDER EN EET ZE......ZONDER BUIKKRAMP. GREETZ
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
