Mea Sot, Mawlamyine en Rangoon/Yangon
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny
10 Februari 2016 | Myanmar, Rangoon
Hallo allemaal.
Zaterdag de wekker op 5.45 uur gezet, wat een onmogelijke tijd zeg! Maar het doel heiligt de middelen. Lekker ontbeten en om 7 uur pikt de taxi ons op. Vroeger dan verwacht komen we aan op het noordelijke busstation. Onze bus vertrekt om 9 uur, dus nemen we plaats op de stoeltjes tussen de wachtende reizigers. Om 8 uur klinkt het volkslied en tot onze verbazing staat iedereen op en blijft kaarsrecht staan tot de laatste noten zijn weggestorven. Dan gaat iedereen weer zitten wachten. Heel bijzonder. Onze bus is echt super de luxe, zelfs met massage stoelen!!!! De rit is voor het grootste gedeelte saai, alleen het laatste deel rijden we door een mooi berglandschap. Om 5 uur komen we aan in Mae Sot, de plaats bij de grens met Myanmar. Oorspronkelijk wilden we daar 2 nachten blijven, maar dat is zonde van de tijd. De volgende morgen vertrekken we om 9 uur met een taxi naar de grens en wat een meevaller, we hebben als buitenlanders voorrang bij het loket en voor we het weten lopen we de Vriendschapsbrug over die Thailand met Myanmar verbindt. Aan de overkant blijkt het verkeer aan de rechterkant te rijden, opmerkelijk detail is dat het stuur in de auto’s ook aan de rechterkant zit. Een vriendelijke jongen neemt ons mee naar een hokje waar we de grenspapieren invullen, bij een loketje op de foto gaan en een stempel in ons paspoort krijgen, dat heeft wel eens meer moeite gekost. We ontmoeten 2 Zwitserse jongens, die ook naar Mawlamyine gaan. We delen een taxi. De weg die we moeten volgen was tot voor kort maar in één richting te berijden, gevolg… de even dagen van oost naar west en de oneven dagen van west naar oost, hoe creatief! Maar ze hebben een nieuwe weg gemaakt en onze chauffeur reed met gillende banden, luid toeterend door de bochten. Na enige tijd kwamen we op de oude weg, een stuk leuker, we passeerden kleine dorpjes waar men leeft van de rubberplantages. Een mooi een vruchtbaar gebied met af en toe hoge rotsen met daar boven op goudkleurige tempels/stupa’s. Halverwege kregen we er nog een passagier bij, een monnik, maar die zei niet veel. Met de twee jongens, Dimitri en Jonas hebben we veel plezier gehad. Wij vonden onderdak in Sandalwood Hotel, een prima locatie met erg vriendelijke mensen. Of het komt doordat het zondag is weten we niet, maar het is hier een dooie boel. In LP staat dat de koloniale architectuur heel bijzonder is, nou in het een ver verleden misschien wel, maar je moet wel veel fantasie hebben omdat er in terug te vinden. Vooral veel betonrot gezien. De rivier is breed en mooi met veel vissersbootjes, maar langs de kant bergen plasticafval, zo zonde. Na wat zoeken vinden we een Chinees restaurant, waar we neerstrijken, koude biertjes drinken en lekker eten. Wat een lieve mensen zijn het hier, iedereen groet en probeert iets in het Engels te zeggen. Er was zelfs een vrouwtje dat spontaan in het Engels tot 5 begon te tellen en trots dat ze was! Zo leuk! Maandag, met de taxi naar het busstation en we beginnen aan onze reis van 7 uur naar Rangoon/Yangon. De bus is weer van de luxe soort en het landschap en de dorpjes waar we doorrijden zijn erg mooi, maar 7 uur blijft 7 uur, wel lang dus. Aangekomen in Rangoon het bekende tafereel we worden omringt door taxichauffeurs. Ze vragen 15000 kip en uiteindelijk stappen we voor 8000 in. Helaas zijn de door ons uitgezochte hotels vol, maar we hebben het getroffen met onze chauffeur, hij belt wat rond en uiteindelijk hebben we een kamer in Okinawa Guesthouse. Hier hebben we voor twee nachten een kamer. De volgende morgen nemen we een taxi naar Shwedagon Pagoda. Want dat mag je gewoon niet missen. Na het betalen van 8$ p.p. en het inleveren van onze schoenen gaan we met een lift naar boven. Het is heel indrukwekkend wat we dan zien. Een enorme gouden Pagoda, omringt door talloze prachtige tempels, overdadig versiert met beelden en vooral veel goud en glimmers. Prachtig. Overal worden offers gebracht en zitten mensen te bidden. Verschillende beelden worden met water overgoten, op andere plaatsen worden bloemen gelegd of wierook gebrand. Met een stok worden klokken geluid, iedereen doet hier zijn ding, kindjes doen dapper de ouderen na en we komen ook heel jonge monnikjes tegen, zo schattig! Als we onze ronde hebben gemaakt lopen we door een mooi park en rusten uit onder het genot van een heerlijk koud drankje. Dan zoeken we ons guesthouse weer op, er moeten plannen worden gemaakt. We kiezen er voor om naar Bagan te gaan en omdat de slaaptrein vol is kiezen we voor de bus, dat wordt dus weer heel vroeg op morgen. Geeft niks, we hebben er zin in.
Iedereen bedankt voor de leuke/lieve reacties en tot gauw,
Groetjes Wim en Jenny
Zaterdag de wekker op 5.45 uur gezet, wat een onmogelijke tijd zeg! Maar het doel heiligt de middelen. Lekker ontbeten en om 7 uur pikt de taxi ons op. Vroeger dan verwacht komen we aan op het noordelijke busstation. Onze bus vertrekt om 9 uur, dus nemen we plaats op de stoeltjes tussen de wachtende reizigers. Om 8 uur klinkt het volkslied en tot onze verbazing staat iedereen op en blijft kaarsrecht staan tot de laatste noten zijn weggestorven. Dan gaat iedereen weer zitten wachten. Heel bijzonder. Onze bus is echt super de luxe, zelfs met massage stoelen!!!! De rit is voor het grootste gedeelte saai, alleen het laatste deel rijden we door een mooi berglandschap. Om 5 uur komen we aan in Mae Sot, de plaats bij de grens met Myanmar. Oorspronkelijk wilden we daar 2 nachten blijven, maar dat is zonde van de tijd. De volgende morgen vertrekken we om 9 uur met een taxi naar de grens en wat een meevaller, we hebben als buitenlanders voorrang bij het loket en voor we het weten lopen we de Vriendschapsbrug over die Thailand met Myanmar verbindt. Aan de overkant blijkt het verkeer aan de rechterkant te rijden, opmerkelijk detail is dat het stuur in de auto’s ook aan de rechterkant zit. Een vriendelijke jongen neemt ons mee naar een hokje waar we de grenspapieren invullen, bij een loketje op de foto gaan en een stempel in ons paspoort krijgen, dat heeft wel eens meer moeite gekost. We ontmoeten 2 Zwitserse jongens, die ook naar Mawlamyine gaan. We delen een taxi. De weg die we moeten volgen was tot voor kort maar in één richting te berijden, gevolg… de even dagen van oost naar west en de oneven dagen van west naar oost, hoe creatief! Maar ze hebben een nieuwe weg gemaakt en onze chauffeur reed met gillende banden, luid toeterend door de bochten. Na enige tijd kwamen we op de oude weg, een stuk leuker, we passeerden kleine dorpjes waar men leeft van de rubberplantages. Een mooi een vruchtbaar gebied met af en toe hoge rotsen met daar boven op goudkleurige tempels/stupa’s. Halverwege kregen we er nog een passagier bij, een monnik, maar die zei niet veel. Met de twee jongens, Dimitri en Jonas hebben we veel plezier gehad. Wij vonden onderdak in Sandalwood Hotel, een prima locatie met erg vriendelijke mensen. Of het komt doordat het zondag is weten we niet, maar het is hier een dooie boel. In LP staat dat de koloniale architectuur heel bijzonder is, nou in het een ver verleden misschien wel, maar je moet wel veel fantasie hebben omdat er in terug te vinden. Vooral veel betonrot gezien. De rivier is breed en mooi met veel vissersbootjes, maar langs de kant bergen plasticafval, zo zonde. Na wat zoeken vinden we een Chinees restaurant, waar we neerstrijken, koude biertjes drinken en lekker eten. Wat een lieve mensen zijn het hier, iedereen groet en probeert iets in het Engels te zeggen. Er was zelfs een vrouwtje dat spontaan in het Engels tot 5 begon te tellen en trots dat ze was! Zo leuk! Maandag, met de taxi naar het busstation en we beginnen aan onze reis van 7 uur naar Rangoon/Yangon. De bus is weer van de luxe soort en het landschap en de dorpjes waar we doorrijden zijn erg mooi, maar 7 uur blijft 7 uur, wel lang dus. Aangekomen in Rangoon het bekende tafereel we worden omringt door taxichauffeurs. Ze vragen 15000 kip en uiteindelijk stappen we voor 8000 in. Helaas zijn de door ons uitgezochte hotels vol, maar we hebben het getroffen met onze chauffeur, hij belt wat rond en uiteindelijk hebben we een kamer in Okinawa Guesthouse. Hier hebben we voor twee nachten een kamer. De volgende morgen nemen we een taxi naar Shwedagon Pagoda. Want dat mag je gewoon niet missen. Na het betalen van 8$ p.p. en het inleveren van onze schoenen gaan we met een lift naar boven. Het is heel indrukwekkend wat we dan zien. Een enorme gouden Pagoda, omringt door talloze prachtige tempels, overdadig versiert met beelden en vooral veel goud en glimmers. Prachtig. Overal worden offers gebracht en zitten mensen te bidden. Verschillende beelden worden met water overgoten, op andere plaatsen worden bloemen gelegd of wierook gebrand. Met een stok worden klokken geluid, iedereen doet hier zijn ding, kindjes doen dapper de ouderen na en we komen ook heel jonge monnikjes tegen, zo schattig! Als we onze ronde hebben gemaakt lopen we door een mooi park en rusten uit onder het genot van een heerlijk koud drankje. Dan zoeken we ons guesthouse weer op, er moeten plannen worden gemaakt. We kiezen er voor om naar Bagan te gaan en omdat de slaaptrein vol is kiezen we voor de bus, dat wordt dus weer heel vroeg op morgen. Geeft niks, we hebben er zin in.
Iedereen bedankt voor de leuke/lieve reacties en tot gauw,
Groetjes Wim en Jenny
-
10 Februari 2016 - 15:10
Jacqueline:
Gelukkig dat jullie makkelijk de grens over kwamen! Nu lekker genieten.
-
10 Februari 2016 - 16:20
Carissa:
anouk mist jouw, Jen, op de foto's -
10 Februari 2016 - 16:20
Carissa:
Lekkere spelling -
10 Februari 2016 - 16:27
Martijn De Gier:
Hoi reizigers.
Klinkt weer goed allemaal,geniet.
We hebben een ander mailadres,kun je dat onderweg wijzigen,want zo leuk je verhalen te lezen.
Nog veel plezier,lieve groetjes Martijn -
10 Februari 2016 - 16:29
Martijn:
Vergat mailadres te noteren dimagier@gmail.com -
10 Februari 2016 - 17:10
Wim En Jenny Pels:
Heb ik gedaan Martijn! -
10 Februari 2016 - 17:13
Carissa:
Anouk vindt het heel mooi! -
10 Februari 2016 - 18:18
Greet :
Wat is het weer fijn om een beetje mee op reis te zijn, door het super geschreven verslag en de foto's. xxxx -
10 Februari 2016 - 19:48
Alie Van Hetveer:
geweldige foto s en wat maken jullie geweldige dingen mee enig om te lezen geniet er maar weer van dikke kuzzzzzzzzzzzzz -
10 Februari 2016 - 20:58
Karin:
Schitterende foto's Jen! Ben je tevreden met je toestel? -
10 Februari 2016 - 21:57
Maurice:
Klinkt weer erg leuk. Veel plezier! -
11 Februari 2016 - 23:33
Margriet Melius:
Een hoop poetswerk al dat goud maar wel indrukwekkend om te zien -
12 Februari 2016 - 22:56
Loek Maass:
Jenny en Wim,
Jullie genieten weer volop, mooi verslag weer en prachtige foto's.
Geniet er lekker van. Jenny, gaat het een beetje met je been
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
