Santa Marta - Reisverslag uit Santa Marta, Colombia van Wim en Jenny Pels - WaarBenJij.nu Santa Marta - Reisverslag uit Santa Marta, Colombia van Wim en Jenny Pels - WaarBenJij.nu

Santa Marta

Door: Jenny

Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny

26 Januari 2017 | Colombia, Santa Marta


Hallo allemaal,
Santa Marta is een leuke plaats met veel mogelijkheden, we hebben onze rugzakken in onze kamer in Hotel Calle Santo Domingo achtergelaten en zijn naar de boulevard gelopen, het strand is smal en niet echt schoon, maar het is zondag en de Colombiaanse families vermaken zich hier prima. We zien stapels containers staan en schepen die hier komen laden of lossen. En... niet onbelangrijk, er zijn hier terrasjes, dus bestellen we een heerlijk koud biertje en een net zo koude witte wijn. Dit voelt meteen goed, heerlijk mensen kijken en genieten van onze drankjes. Colombia is ondenkbaar zonder muziek, de taxichauffeur die ons naar ons hotel bracht heeft onafgebroken en met groot enthousiasme en uit volle borst met de radio meegezongen. En nu op het terras schalt de muziek uit de boxen, ook dat van de buren is duidelijk hoorbaar. Het is tijd om iets te eten en we verplaatsen ons naar een ander, wat rustiger terras, waar helaas geen witte wijn op de kaart staat, maar waar ze wel een heerlijke Pinacolada serveren, voor de zelfde prijs. Ik ben snel tevreden  en het eten was ook nog lekker! We nemen de taak van tolk op ons als er wat communicatie problemen zijn tussen een paar Russen en de serveerster. Zij blijken te werken op een schip dat in de haven ligt en aan het laden is. Ze spreken een beetje Engels en geen Spaans, we hebben vriendjes gemaakt, ha ha ha.
Na een goed ontbijt nemen we een taxi naar Tananga, als we uit de taxi stappen worden we besprongen door mannetjes die ons boottripjes aanbieden. We nemen kennis van de info en trekken ons voor de lunch terug onder de bomen op het strand. We willen naar Playa Cristal en naar Minca en besluiten om eerst naar Minca te gaan, maar wel alvast de boot te boeken naar Playa Cristal voor de dag daarop. Met een collectivo gaan we dinsdagmorgen naar Minca en maken de keuze om naar de Cascade te lopen, een door de warmte en de stijging best pittige wandeling van anderhalf uur, erg mooi. Bij de waterval wordt gezwommen door een groepje meisjes, maar daar voelen wij ons niet toe geroepen, vooral omdat er erg veel zandvliegjes zijn en die steken behoorlijk. Voor de eerste eer hebben ze het op de benen van Wim voorzien, meestal ben ik het slachtoffer, maar ik had me met Deet ingespoten en dat was waarschijnlijk mijn redding. Op de terugweg komen we langs een hostel, waar een aardige eigenaar ons welkom heet en we iets drinken. Dan blijkt er een Amsterdamse jongen te werken waar we gezellig mee aan de praat raken. We besluiten om ook maar bij hem te lunchen. Dan komt er nog een Nederlandsstel aanlopen, zij hebben de trekking van 4 dagen naar Ciudad Perdida gelopen, net als Erik en Karin. Ook wij hadden die op ons verlanglijstje staan, maar gezien de rugklachten van Wim lijkt ons dat niet verstandig. Op dit moment gaat het goed en dat willen we graag zo houden. We dalen op ons gemak af naar Minca en laten ons door een collectivo weer naar Santa Marta brengen, gewoonte getrouw genieten we van de zonsondergang op één van de terrasjes.
Dan is het tijd om naar Playa Cristel te gaan, we melden ons om half 10 bij het kantoortje in Tanaga, krijgen daar snorkels en een onderwatercamera en voegen ons bij een verzameling mensen op het strand (30 personen). Als iedereen een zwemvest heeft en we per 4 op een bankje hebben plaats genomen, varen we de baai uit. Ons is verteld dat we er 30 – 40 minuten over zouden doen. Maar ook nu moeten we overrekenen, en hoe. Als onze boot de baai uit is en we op volle zee varen weten we niet wat ons overkomt, metershoge golven slaan over de boot, het lijkt wel of we in een achtbaan zitten. Wat een gegil als we weer in een gat vallen. Twee meisjes zijn echt doodsbang en ziek en we doen een strand aan waar ze van boord kunnen, wij varen weer verder, door het zoute water zien we niks meer en lijdzaam ondergaan we met gesloten ogen ons lot. Eindelijk, na bijna anderhalf uur komen we aan op Playa Cristal. Ons was verteld dat dit het paradijs zou zijn, maar ze hadden vergeten te vertellen dat we eerst door een hel moesten om daar te komen. Het is inderdaad een mooie baai, met een koraalrif vlak voor het strand. Alleen mag je er niet overheen zwemmen, er is een touw omheen gespannen en een mannetje roept iedereen terug die in het afgebakende gebiedje komt. Het koraal is grauw. We zien wel mooie vissen en ik doe mijn best om daar foto’s van te maken, achteraf vergeefse moeite, want de camera is van een slechte kwaliteit en de foto’s zijn het bekijken niet waard. We genieten van het zonnetje en kunnen uiteindelijk terugzien op een heerlijke stranddag. Om vier uur stappen we weer in de boot en we zijn op het ergste voorbereid want het is flink gaan waaien. Tot onze verbazing valt het dit keer best wel mee, we varen nu met de golven mee, dus kunnen we nu wel naar de grillige kust kijken. Drijfnat, maar blij dat we weer vaste grond onder de voeten hebben genieten we van een mooie zonsondergang.
Santa Marta verlaten we met een goed gevoel, onze volgende bestemming is Palomino, eens kijken wat dat ons brengt.

Groetjes Wim en Jenny


  • 26 Januari 2017 - 09:24

    Jan Waal:

    Wat een mooie belevenissen hebben jullie.
    Ik wens jullie nog heel veel plezier op de verdere reis.
    Groetjes Jan. xxx

  • 26 Januari 2017 - 10:12

    Karin:

    Hoi luitjes. Zalig om weer te lezen. Santa marta is idd behoorlijk toeristisch maar die terrasjes zijn daardoor errug fijn haha. Veel plezier nog xx

  • 26 Januari 2017 - 12:58

    Greet & Antonio :


  • 26 Januari 2017 - 17:12

    Pim En Marjan:

    Hoi Wim en Jen.
    Wat heerlijk om jullie verslagen te lezen. Jullie nog heel veel plezier en ga heerlijk genieten en laat je door al het mooie van Colombia verrassen. Liefs pim en mar

  • 26 Januari 2017 - 18:42

    Jacqueline:

    Wat hier al die strand foto's, wordt ik wel een beetje jaloers van...
    Wel veel vissen, jammer dat de foto's niet van goede kwaliteit zijn. Geniet nog maar lekker van de zon, warmte, muziek en al het moois. X

  • 26 Januari 2017 - 20:33

    Carissa:

    Een beetje warmte zouden we hier graag ook hebben, het is hier zoooo koud!
    Wat hebben jullie het weer lekker! Nog even fijn doorgenieten!

  • 27 Januari 2017 - 14:37

    Margriet En Wim:

    Nou dat was weer een heftige onderneming ?Best spannend dat bootje .Maar weer veilig aangekomenLeuk verslag Dank jullie wel.gr.Wim en margriet .

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Wim en Jenny

Wij zijn Wim en Jenny Pels. In 2001 maakten we onze eerste verre reis naar Nepal, een onvergetelijke ervaring! Sindsdien beginnen we ieder nieuw jaar met een verre reis. Zoeken op internet een ticket, kopen een Lonely Planet van ons reisdoel en gebruikmakend van het openbaarvervoer ter plekke, reizen we met onze rugzak door het gekozen land. Een mooie manier van reizen, die onze "reisrugzak" inmiddels heeft gevuld met mooie ervaringen.

Actief sinds 08 Dec. 2009
Verslag gelezen: 774
Totaal aantal bezoekers 250853

Voorgaande reizen:

20 Januari 2020 - 03 Maart 2020

2020 Laos en Cambodja

25 Januari 2018 - 05 Maart 2018

2018 Cuba

07 December 2016 - 07 December 2016

2017 Colombia

02 Februari 2016 - 17 Maart 2016

Myanmar en Thailand 2016

30 December 2014 - 12 Februari 2015

Laos en Thailand 2015

05 Januari 2014 - 14 Februari 2014

Panama, Costa Rica en Nicaragua 2014

10 Maart 2013 - 19 April 2013

Vietnam 2013

09 Maart 2012 - 07 April 2012

Nepal 11 jaar later.....

10 Januari 2011 - 22 Februari 2011

Java en Sulawesi

17 Maart 2001 - 15 Mei 2010

reisverslagen v.a. 2001

29 Maart 2010 - 12 Mei 2010

Bali en de Sunda eilanden

Landen bezocht: