8 Bogota
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Wim en Jenny
16 Februari 2017 | Colombia, Bogota
Hallo allemaal
Het laatste verslag van deze reis.
Van Villa De Leyva zijn we verstrokken naar Bogota en de eerste missie was een vakantie vriend van Erik en Karin de groeten overbrengen, daarvoor bezochten we een café (hoe kan het ook anders) op een mooi pleintje, tenminste het wàs een mooi pleintje, maar er kan veel gebeuren in 6 weken, het was helemaal onderste boven gehaald en met hekken afgezet. De telefoon in de hand, met daarop een foto van Boralis was het in één keer raak, de groeten gedaan en een wijntje bij hem gedronken. Dan de Zout Cathedraal.
Het plaatsje Zipaquira ligt 50 km boven Bogota en we doen er 2 uur over om er met taxi en bus te komen. We zijn verrast door het leuke plaatsje en wandelen naar de zoutmijn. Via een een aantal trappen komen we bij de ingang, compleet met souvenier shops. In de info die we hebben staat dat we 180 meter onder de grond de cathedraal zouden zien, maar de mijn is in een berg, waar we horizontaal in lopen (met gids), de punt van deze berg is 180 meter hoog. Dit voelt dus even anders. De oude mijn , waar de oorspronkelijke cathedraal zich bevindt is gesloten, is niet veilig meer, regenwater lost het zout op en maakt de boel instabiel. In 1950 hebben ze lager nieuwe gangen gemaakt. Daar maken wij dus een wandeling, door grote gangen met zijportalen, waar nu een aantal, uit zoutrots gemaakte kruisvoorstellingen te zien zijn. We lopen dus een evangelische route en uiteindelijk komen we bij een ondergrondse kerk, alles is mooi uitgelicht, dat wel, maar in onze ogen niet zo spectaculair. Met vrachtwagens is het zout afgevoerd, dus kun je nagaan hoe groot de gangen zijn. Op dit moment wordt het zout gewonnen op een nog lager niveau, nu doormiddel van het inspuiten van water. Na de evangelische route komen we langs allemaal winkeltjes en er is een zaal waar een lichtshow is en een bioscoop. We kiezen voor de 3D film, waar we de geschiedenis zien, dit was wel interressant. We lopen naar de uitgang en komen tot de conclusie dat het bezoek de moeite waard was, maar we hadden niet veel gemist als we het hadden overgeslagen. Dan terug naar Bogota................................
Inmiddels is de spits in volle gang, we nemen de bus naar Portal Norte waar de Trans Milenio bussen vertrekken, deze bussen rijden over busbanen, van noord naar zuid en van oost naar west. Wij dachten slim te zijn, want Bogota heeft 7,5 miljoen inwoners en als die in beweging komen is dat chaos. Dus kopen we op het station een kaartje, gaan door een draaipoortje het perron op en we zijn niet de enigsten! Wat een mensen. Ze staan in goepen verdeeld te wachten, Wij kunnen niet uitvinden waar we moeten aansluiten en doen een poging om daar achter te komen door te vragen. Bij poging 3 iemand gevonden die ons kan uitleggen waar we moeten gaan staan en we moeten bus J72 hebben. Die even later ook keurig voor ons stopt. Het is het begin van de lijn en de bussen zijn erg lang (met harmonica) dus iedereen past er in, wij kunnen zelfs zitten, want voor “ouderen” zijn er specilale stoelen . En dan begint het feest, binnen de kortste keren is de bus overvol, net als de bussen die ons passeren. Ik moet denken aan een pot augurken. De deuren gaan soms niet meer dicht en mensen die uit willen stappen moeten soms een halte wachten omdat er eenvoudig geen doorkomen aan is. Als wij onze bestemming bereikt hebben zien we onze geest inmiddels dwalen, we zitten aan de verkeerde kant van de bus, hoe komen we hier ooit uit!? We hebben afgesproken dat, wanneer dat één van ons niet gaat lukken, we allebei een taxi nemen naar Museo Botero en we elkaar daar dan weer ontmoeten. Maar we komen er allebei wel uit en wurmen ons door de massa mensen die op dit perron staan te wachten heen (duizend is niks). Helemaal hyper staan we uiteindelijk weer buiten. Dit hoop ik nooit meer mee te maken, pfffff.
Dan is onze laatste dag in Colombia aangebroken, als doel hebben we Monserrate, we gaan met een kabelbaan 500 meter omhoog en genieten van het prachtige uitzicht over Bogota. Om de tijd vol te maken bezoeken we Museo D’Oro nog even. En om 4 uur verlaten we Bogota, om 9 uur vliegen we, maar we durven met de ervaring van gisteren niet later te vertrekken, stel je voor dat we door de spits de vlucht missen.
Na een prima vlucht en tussenlanding in Madrid komen we netjes op tijd aan in Nederland. Waar Pascal en Fien ons komen afhalen. Heerlijk om weer thuis te zijn!
Samenvattend kunnen we terugzien op een fantastische reis. Colombia is een heel mooi land om te bereizen, openbaar vervoer is prima geregeld en accomodatie is er voldoende en erg goed. Het eten is lekker en vooral véél. Het landschap is heel erg afwisselend, woeste berggebieden, jungle, mooie rivieren en mooi stranden. De kleurrijke of spierwitte plaatsen zijn prachtig. De mensen zijn zo vriendelijk en vrolijk, er wordt erg veel gelachen en gezongen. Voor ouderen, ouders met kleine kinderen en zwangere vrouwen wordt opgestaan in bus en metro, dus ook voor ons, zo leuk! Iedereen gaat netjes achteraan in de rij staan, niemand haalt het in zijn hoofd om voor te dringen, zoveel respect zie je nog zelden. Trouwens, als je aan Colombia denkt hoor je salsa muziek, heerlijk! Verschillende keren zitten we in een taxi met een luid zingende chauffeur. Wat ons het meest heeft verbaasd is dat het er zo schoon is, vooral in het zuiden. Wij zijn er van overtuigd dat ze daar met een dweil en bezem in hun handen worden geboren . Er is wel veel militair vertoon, veel politie op straat en veelvuldige controles. Overal wordt je paspoort gecontroleerd, zelfs bij het kopen van een buskaartje. Maar we hebben ons nooit onveilig gevoeld. Wat een heelijk land, wat een lieve mensen, een aanrader!!!!
We zijn blij om weer thuis te zijn en genieten nog even na.
Bedankt voor jullie reacties, altijd erg leuk om te lezen.
Lieve groetjes Wim en Jenny.
-
16 Februari 2017 - 21:38
Wim En Margriet:
Zo , weer terug van een welverdiende vakantie ,en nu lekker nagenieten. (Had al gezien dat jullie weer thuis waren).Bedankt weer voor de prachtige verslagen en dat we een klein beetje mee mochten met jullie.gr.Wim en margriet -
16 Februari 2017 - 21:42
Martijn Dg:
Welkom thuis en nu nagenieten.
Lieve groetjes Martijn -
16 Februari 2017 - 22:06
Lex De Beer:
lekker hé thuis, maar ik heb weer genoten van de verhalen en de foto's, en ben al benieuwd wat het volgend jaar gaat worden. -
16 Februari 2017 - 22:08
Greet & Antonio :
<3
-
16 Februari 2017 - 23:03
Cisca:
He jenny en wim,
Mooie verslagen weer en hele mooie foto's . Alle opa's en oma's weer in het land. Wij zijn gisterenavond weer teruggekomen. Niet zover en lang als jullie, maar hebben wel weer genoten en leuke trips gemaakt.
Heb genoten van je mooie verslagen en foto s en we zien elkaar weer.
Liefs -
17 Februari 2017 - 08:13
Remieke:
Weer genoten van de verhalen en de prachtige foto's. -
17 Februari 2017 - 13:55
Merel, Guido En Hugo :
Hoi Jenny en Wim,
welkom thuis
we hebben genoten van jullie mooie verhalen en foto's.
-
17 Februari 2017 - 15:32
Nico En Margaret:
Dat was af en toe weer ergens op de wereld dmv jullie verhalen! Ervan genoten! -
18 Februari 2017 - 10:17
Tina:
Mooie reisverhalen Jenny. Nu even komen uitrusten in Oeteldonk. Gr Tina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
